Przeczytałam wczoraj, że Aleksander Kwaśniewski tłumaczył swojej córce, że jak ma powiedzieć brzydkie słowo kurwa albo kurcze, to niech powie kurwa, tylko niech to będzie uzasadnione. Człowiek ten, daleki mi mentalnie , werbalnie, a nawet wyglądowo, jak i cała zresztą ta farbowana rodzina, tym razem przypadł mi do gustu.

Kurwa- milionpięćsetstodziewięćsetny poranek z deszczem!

Brytyjski Związek Meteorologiczny ogłasza nabór dzieci do lat pięciu na objazdową wycieczkę po krajach, w których temperatury przekraczają 20C i gdzie nieustanie świeci słońce ( taka wielka żółta kula na niebie ).
A wracając do tej kurwy, to przypominają mi się poranki w akademiku, kiedy to wszyscy jak jeden mąż, na czwartym roku studiów, byliśmy zmuszeni jeździć w czwartki na tzw. Wojsko.
Wojsko był mocno oddalone od akademika i aby zdążyć na siódmą, trzeba było wstawać o piątej. Dokonać stosownych ablucji i wybrać odpowiedni strój. W przypadku płci brzydkiej trzeba było również się ogolić. A, że trafiła nam się akurat zima stulecia, to co rusz, to siarczyste słówko dolatywało z koedukacyjnej łazienki, gdzie przyszły kwiat Ludowego Wojska Polskiego, próbował dokonać cudu w lodowatej wodzie.  O ile ona w ogóle leciała.
Ech, piękne to byli czasy. Granatem rzucałam tak, że zawsze spadał koło mnie, a mój Kapitan Kaszuba wołał w znanym mi już dobrze języku - kurwa mać, Zośka! No, nie żyjecie, no już kurwa nie żyjecie, a wróg nadal naciera!