Obserwacje zoologiczne:
Czarny podżera z miski Białego. Biały wyraźnie się boi. Podejrzewam cykliczne zastraszanie. Może nawet przemoc w rodzinie?
 Odkąd połapałam się w podwójnym charakterze Czarnego pilnuję, żeby sierściuchy zasiadały do stołu przy mnie i przy mnie konsumowały. Nie opuszczam stołówki do końca posiłku. Łypiąc złowrogo. Napominam w narzeczu słowiańskim stąd nie ma pewności czy uwagi docierają do odpowiednich uszu ale Sprawiedliwość musi być po naszej stronie! Znaczy się Białego i mojej.
Prześwietny Pierwszy Małżonek też czuje się zastraszany, stłamszony, postponowany i lekceważony. A wszystko po tym jak przytargałam do domu ósmą parę białych spodni ( no nie całkiem przecież białe, bo mają leciutki, taki tyci, tyci odcień fiolet, różu? ) i nie chodzi ponoć już o to, że spodnie ale, że świat przeludniony, a Afryka cierpi na brak wody ( co ma piernik do wiatraka? Pije sam pod moją nieobecność?). Systematycznie i pedantycznie przeciągnął mnie po mieszkaniu ( nie za włosy ). Zarzucił mi, że cały dom jest w moich ubraniach, że zajmuję trzy szafy i trzy czwarte kolejnej, niby jego oraz wszystkie możliwe regały, a buty trzymam nawet u dziecka w pokoju ( jakie dziecko? Stary koń! ). Znalazł jednak okliczności łagodzące i przemawiające na moją korzyść - oddawanie, co jakiś czas zasobów do charity ( no przecież mówiłam, że nie jestem chomikara i szybko się nudzę ).
Wymusił  obietnicy poprawy. Kazał wydawać na cokolwiek innego byle nie ubrania.
Hmm, może dragi?
No, nie dadzą się człowiekowi wzbogacić, nacieszyć. Zwykła zazdrość, ot co!

 Fajną kurtkę dzisiaj widziałam - czerwoną ,a w czerwonym mi do twarzy.