Dawno, dawno temu niejaki Wespazjan ( nie mylić z Kochowskim , bo ten to wiadomo wiele później był i nasz człowiek) , rzekł , że pecunia non omlet ,a dokładnie to nawet non olet czyli, że niby nie śmierdzą i w try miga, opodatkował korzystanie z miejskich toalet.
I teraz ja się zastanawiam- czy jak by opodatkować to ustronne miejsce w mojej pracy, to czy w końcu jest szansa na to, że ktoś przestanie obsrywać naszą pracową muszlę, czy nadal jednak nie???
Ponieważ sytuacja wymknęła się z pod kontroli i powoduje niejaką frustrację w obozie zaprzyjaźnionych dusz, do tego ma miejsce cyklicznie, dzień w dzień, poczyniłyśmy we trzy - Herlok Szolms, doktor Watson i sekretarka nasza, niejakie dochodzenie, z obserwacją i tajnym śledzeniem włącznie. Jak na wywiad przystało mamy już przypuszczenie graniczące ze stuprocentową pewnością, a nawet dokładnie wytypowanego przestępcę tych haniebnych czynów, tyle tylko, że ...nie bardzo wiemy, co z tą precyzyjną wiedzą teraz niby mamy zrobić?
Jako znana anarchistka jestem za odstrzałem ale cuś mię się widzi, że to chyba nie przejdzie.

W pogodzie ruch! Trzy dni z rzędu świeciło słońce. W prawdzie raz leciutko, zaburzone przelotnym deszczem ale oj, tam, oj, tam.
Nowiuśkie nemeckie (aj, cwaj , draj policaj ) kije do nordica poszły w ruch. Ja sama wyglądam jak obita tymi kijami, snaczy się boli mnie każdy mięsień, no bo też jak wyrwałam w te upały, to tylko siwy dym za mną szedł i iskry wydobywały się z pod kopyt mych!